Als ik de keus heb om urenlang te tafelen, of om een tocht door de natuur te maken is voor mij de keus al snel gemaakt. Dan ga ik lekker de natuur in om te genieten van al het moois wat de natuur ons te bieden heeft.
Vanmorgen was ik rond 6:45 in het bos, en met een temperatuur van ongeveer 5 graden was het een mooie frisse voorjaarsochtend. De middagtemperaturen gaan deze dagen al richting de 20 graden. De bomen en planten beginnen uit te schieten en verschillende vroege voorjaarsbloeiers staan al in bloei.
Links een paardenbloem en rechts een wilgenkatje.
Ook de insecten en amfibieën beginnen weer actief te worden, met deze mooie dagen zie je in de middag al verschillende vlindersoorten zoals het citroenvlindertje, dagpauwoog en een aantal witjes.
Ik was alleen in het bos en had niet een specifiek doel, gewoon kijken wat er op mijn pas komt. Onlangs een cursus mossen herkennen gevolgd en momenteel bezig met een cursus Flora van Nederland, dus er is altijd wel iets interessants te zien.
In de verte zag ik een grove dennenboom die was toegetakeld, als ik dit zie wil ik toch op onderzoek uit. Ter plaatste zag ik dat de boom met een pionier schepje was mishandelt, en vlak erbij was een best wel mooi schuilonderkomen gemaakt. Vanaf één zijde was het onderkomen helemaal niet te zien.
Hierboven kijk je tegen het schuilonderkomen aan en als je links naar de grote boom op de foto kijkt zie je de verse beschadiging. Als deze beschadiging niet was gemaakt was ik waarschijnlijk langs het onderkomen af gelopen. Je kan dus een mooie gecamoufleerde hut maken maar als je de omgeving verstoort heeft dit geen enkele meerwaarde.
Een stukje verder zag ik een hele felle groene hoop in de heide liggen, dit was een flinke hoop rendiermos. Rendiermos is geen mos maar een korstmos, een korstmos is een samenwerking tussen een alg en een schimmel. Op heide gebieden groeien vaak veel bijzondere korstmossen die erg goed tegen droogte kunnen.
Ik zag enkele ree sporen het bos in gaan, ik ben deze gevolgd om te kijken wat ik allemaal tegen zou komen. Nu is het spoorzoeken in het bos een stuk lastiger als op het stuifzand. Niet alle sporen zijn evengoed zichtbaar en je moet gaan denken als het dier. Ook dieren kiezen vaak de makkelijkste weg en lopen meestal over dezelfde paden (wissels).
Mijn nieuwsgierigheid werd beloond, ik vond het leger (slaapplek) van een ree. Hoe weet je zeker dat een leger door een ree gemaakt is. Zoek in het leger naar sporen die je vermoedens bevestigen. Ik vond meerdere ree haren op de grond. De haren van een ree zijn gegolfd dus kon ik met zekerheid vaststellen dat hier een ree heeft gelegen.
Met de buitenzijde van mijn hand heb ik gevoeld of het midden in het leger warmer was dan aan de buitenzijde. Dit was het geval, het ree was dus niet al te lange tijd vertrokken. Vermoedelijk heeft mijngeur het dier al gewaarschuwd.
Ik besluit het spoor verder te volgen in de hoop dat ik nog een glimp van het dier opvang. In totaal heb ik het spoor zon 500 meter gevolgd. Op sommige stukken vond ik niet meer als een lichte verstoring van de humuslaag, maar uiteindelijk kwam ik altijd weer duidelijke prenten tegen,
Het was tijd om een plekje te zoeken om mijn tarp op te hangen en een kop thee te zetten. Ik vond een uitgegraven kuil aan de rand van het bos wat me een mooi uitzicht gaf zonder dat andere mij zouden zien.
De kunst is om laag te blijven en zo min mogelijk op te vallen, ik heb vanuit de zandvlakte gekeken en ik was tevreden met het resultaat. Hieronder een foto vanaf de zandvlakte naar het rand van het bos, de rechte lijn aan de voet van de bomen is bovenzijde tarp.
Nog niet helemaal tevreden met het resultaat dus heb ik dit met een paar takken die op de grond lagen wat beter gecamoufleerd.
Nu het tarpje naar mij zin staat kon de spiritusbrander aan om theewater aan de kook te brengen.
Door een gelaatsnet sniper camouflagenet voor de ingang van je tarp te hangen voorkom je schaduwvorming. Waardoor je minder opvalt.
Inmiddels was het tijd om huiswaarts te keren, het zou namelijk niet lang duren voordat de bossen overspoeld raken met ouders met kinderen om paaseieren te zoeken.
Op de terugweg vond ik nog mooie sporen van een pad, welke soort het is kun je niet achterhalen. Wel kun je met zekerheid stellen dat het geen kikker is want kikkers springen en padden lopen.
(c) 2025 www.delaatstewoudloper.nl