Vanmorgen was ik om 6:15 uur al op de kanoclub omdat ik met Leo (schoonvader) had afgesproken om even naar de Klotputten te varen. Vanaf deze week is Leo zijn 4e daagse werkweek ingegaan wat inhoud dat hij tot zijn pensioen volgend jaar iedere vrijdag vrij is. Om bij de klotputten te komen moeten we via het Beatrixkanaal via de haven het afwateringskanaal op.


We waren niet op aan het letten, eenmaal uit de haven horen we een enorme plons naast de boot. Iets sprong van een wilgenstam het water in, aan de knaagsporen op de wilg te zien moet het een bever zijn geweest.

Aan de rand van de klotputten bevind zich een strandje, we besluiten om hier even een kop koffie/thee te drinken voordat we weer terug varen.




Eenmaal terug in het Beatrixkanaal zagen we een klein diertje in het water zwemmen, we konden niet thuisbrengen wat het was en besloten om te keren zodat we het beestje uit het water konden halen. Met behulp van het hoosvat kon ik het beestje uit het water halen. Het bleek een jonge spitsmuis die vanuit de hoge kant in het water was gevallen, hoewel het beestje van nature een uitstekende zwemmer en klimmer is was hij tegen wat de mens gemaakt is niet opgewassen.

Ik wilde het spitsmuisje eerst direct weer aan de kant zetten, maar het beestje was zo verzwakt dat hij weer bijna in het water viel. Ik besloot hem in de kano mee te nemen naar de kanoclub om hem wat verder op de kant weer vrij te laten. Het spitsmuisje heeft de laatste 5 minuten van de tocht doorgebracht in het hoosvat, hij was totaal uitgeput. Eenmaal op de kade hebben we een mooie plek voor hem opgezocht waar hij op krachten kan komen. Als natuurliefhebber vind ik dat ieder dier het recht heeft om te leven hoe groot of hoe klein het ook is.


Het spitsmuisje was inmiddels al weer op krachten gekomen en begon zichzelf meteen droog te maken tussen de bladeren. We gingen de kano opruimen en toen we later terug gingen om te kijken hoe het met het muisje ging was hij nergens meer te bekennen. We hebben in ieder geval weer één diertje gelukkig gemaakt.
(c) 2023 De laatste woudloper.nl