Eind september organiseer ik altijd een primitief weekend middenin het bos, dit jaar was het weekend van 22 t/m 24 september. En voor de verandering een ander kampterrein, dit kampterrein is een stuk kleiner maar omdat er niet of nauwelijks gebruikt van word gemaakt lijkt het haast ongerept.
Toen Leo en ik (Michel) op het kampterrein arriveerden was Eddy was zoals gewoonlijk al ter plaatse, hij had al een mooi stekje voor zijn tentje gevonden. Vervolgens gingen Leo en ik ook een stekje voor onze tenten zoeken. Ik had van een vriend een oude KL camouflage puptentje gekregen, op zich een mooi tentje maar later bleek dat het bijna 30 jaar oude tentje niet meer geheel waterdicht was.
Ik ben een tijdje leiding bij een scoutinggroep geweest en daar heb ik het pionieren onder de knie gekregen. Ik vind het leuk om ieder weekend iets nieuws te maken, dit weekendje wilde ik een keuken in elkaar pionieren. Hier had ik een tiental bamboepalen met een dikte van ca. 5 cm voor meegebracht, met sisaltouw kun je deze palen middels driepoots, kruis -en diagonaalsjorring stevig met elkaar verbinden. Een zeil als afdak maakt de keuken compleet. Hoewel onze kok in het begin sceptisch was heeft hij er veelvuldig gebruik van gemaakt.
Inmiddels was Antoon ook gearriveerd op het kampterrein. Voor Antoon was het de eerste keer dat hij een weekend met ons mee op pad ging. Antoon heeft net als ons ook een achtergrond bij de scouting en heeft veel tochten in Zwitserland gemaakt waar hij zo’n 10 jaar heeft gewoond. Nadat Antoon zijn tentje had opgezet was het tijd voor een warme maaltijd, we hadden afgesproken dat op de vrijdag en de zaterdagochtend ieder zijn eigen eten zou bereiden. De kok heeft ook recht op wat rust. 😉
Mijn eten bestond uit een gevriesdroogde maaltijd waar je heet water op moet gieten, je moet dan nog 8 minuten wachten. Naar mijn mening zijn deze maaltijden verassend lekker.
Een kampvuurplaats stond wel op de plattegrond maar alles was zo overwoekerd dat we nauwelijks de oude kampvuurplek konden vinden. Omdat er veel nieuwe bomen en struiken stonden en we deze niet wilden beschadigen hebben we een nieuwe plek voor het kampvuur gegraven.
Een kampvuur maken met een aansteker en lucifers dat doen we meestal niet. Antoon had nog nooit vuur gemaakt met een bootfakkel toevallig had ik er twee bij, het geeft een ontzettend hete vlam die wel 60 seconden blijft branden. Als je het vuur goed hebt voorbereid is op deze manier vuur maken een peulenschil.
Na het avondeten besloten Antoon en ik nog een wandeling te maken, we waren nog geen 400 meter van het kamp af of we kregen een flinke regenbui over ons heen. We waren vrijwel meteen volledig doorweekt maar stoppen is geen optie, we hebben onze wandeling natuurlijk voort gezet. Gelukkig hadden Eddy en Leo het kampvuur aan de gang gehouden zodat we onze kleding grotendeels bij het vuur konden drogen.
Het leek me toch verstandig om even in mijn tent te kijken of alles nog droog was, helaas stond er een plasje water in mijn tentje. Meteen een tarp over de tent heen gespannen zodat er in ieder geval niet meer water bij zou komen..
Na nog even met zijn allen bij het kampvuur gezeten te hebben was het tijd om te gaan slapen, zaterdagochtend zodra het licht was meteen een nieuwe plek opgezocht om een nieuw onderkomen te maken. Ik had van drie flexibele takken drie bogen gemaakt waarover ik een tarp had gespannen. Zo creëer je eenvoudig een tunneltent.
Ik had van een collega een gietijzeren pan gehad die een beetje geroest was, hij wilde hem weggooien maar het leek me een mooie pan om er een brood in te bakken. Antoon heeft het brood gebakken en op een klein zwart plekje na was het brood perfect gelukt.
Ondertussen was onze kok Leo natuurlijk druk bezig met het middageten, broodje hamburger natuurlijk met verse ingrediënten. Leo vind het leuk om op zijn oude benzinebrander van het Zwitserse leger te koken, doet hem terugdenken aan zijn diensttijd waar hij kok was.
Eddy had een idee om een bakje te maken waar je uit kunt eten, omdat Eddy de fotograaf is en hij er al enkele had gemaakt kreeg ik de uitleg van Eddy hoe ik ook zo’n bakje kon maken. Hieronder zie je hoe dit in zijn werk gin. Binnenkort zal ik hier een artikel over schrijven met de volledige uitleg.
Het was al wat later op de middag met zijn allen hebben we een aantal dode bomen berk, eik en den verzameld. We hebben deze in stukken gezaagd en gekloofd zodat we voldoende stookhout voor de hele avond hadden klaarliggen.
Na een dag hard werken verdient de innerlijke mens ook wat aandacht, de motor moet immers draaiend blijven. Leo had een macaroni met verse groente en een zelfgemaakte pastasaus gemaakt. Ik denk dat we het allemaal wel eens zijn dat Leo in aanmerking komt voor de Michelin ster. Het was een mooie gelegenheid om het bakje wat ik eerder op de dag gemaakt had te gebruiken.
Eddy is naast een goede fotograaf ook een goede dronepiloot, hieronder een aantal luchtfoto’s van ons kampterrein.
Na het avondeten hebben we nog een tijd bij het kampvuur gezeten om gezellig bij te kletsen en zondagochtend na het ontbijt hebben we het kampterrein weer afgebroken om weer huiswaarts te keren.
(c) 2023 De laatste woudloper en woodcraftsurvival.com