Leo en Michel wilde weer een keertje samen gaan varen, omdat de marathon van Eindhoven de hele infrastructuur van de stad op zijn kop heeft gegooid leek het ons beter om vanuit de kanoclub te gaan varen. Om 10:00 vertrokken we vanaf het Beatrixkanaal naar de Dommel. We hadden nog niet eerder de tocht stroomopwaarts vanaf Eindhoven naar de Volmolen in Waalre gevaren.
Net voorbij de Klotputten vaart de Dommel onder een aantal snelwegen door, vanaf hier laat je de grote stad dan ook achter je liggen en vaar je tussen rietvelden, weilanden en bossen door. De Dommel is hier een stuk smaller als in hartje Eindhoven en de stroming is in het flink meanderend stuk op sommige stukken ook behoorlijk. Hierdoor lukt het ons niet altijd om de kano volledig recht te houden en zo nu en dan vaarde we door het overhangende riet heen.
Na een behoorlijke intensieve heenreis van ruim 2 uur kwamen we dan eindelijk aan bij de Volmolen in Waalre. De huidige molen is gebouwd in 1993, in 1350 stond er al een molen op deze plek waarmee olie en graan werd gemalen. De watermolen werd pas in 1792 een volmolen. Met een volmolen kun je op industriële wijze wol compacter en steviger maken, dit proces werd gebruikt om lakenstof te vervaardigen.
De huidige molen wekt elektrische stroom op voor eigen gebruik en voor enkele woningen in de directe omgeving.
De Volmolen was ons keerpunt, we zijn uitgestapt om een lekker broodje hamburger te eten.
Om vervolgens dezelfde route stroomafwaarts weer te vervolgen tot we weer bij de kanoclub arriveerden. Stroomafwaarts was het sturen van de boot een peulenschil.
Deze stier keek vanaf de kant toe, en was benieuwd wat dat grote blauwe gevaarte met die twee rare mensen op de Dommel deden.
Het was weer een mooie tocht waar we van de mooie natuur hebben genoten.
(c) 2023 www.delaatstewoudloper.nl