Mijn oudste dochter zit in groep 8 en toen haar docent Salah begin van het schooljaar te horen kreeg dat ik bushcrafter ben, vroeg hij of ik tijdens het schoolkamp één of meerdere activiteiten mee wilde organiseren. We hadden ergens eind april een afspraak gemaakt om te kijken wat leuke activiteiten zijn voor de pubers van 11-13 jaar, na wat brainstormen kwamen we uit op verschillende manieren maken van een vuur, en in de middag zouden we vlotten gaan bouwen.
Op donderdag 2 juni was het zover omstreeks 10:00 hadden we afgesproken bij het groepskampeerterrein de roerdomp in het Brabantse Westelbeers.
Ik was natuurlijk weer eens een kwartier te vroeg maar dit gaf me alle tijd om het een en ander klaar te zetten.
Omdat de tijd beperkt was had ik in de dagen voor de workshop al het nodige voorbereid, zo had ik allerlei verschillende tondelsoorten bij. Maar ook Lucifers, dikke aanmaakhoutjes tot dikke blokken.
Om 10:30 een half uur later als gepland waren alle 19 kinderen dan ook bij de kampvuurcirkel aanwezig.
Nadat ik mijzelf had voorgesteld begon ik eerst met een stukje theorie over het maken van een vuurtje, de branddriehoek, tondel, aanmaakhoutjes etc. En tussendoor nog even verteld hoe ze een brandwond kunnen behandelen.
Na het stukje theorie volgde de demonstraties vuur maken met vuurslag, firesteel, kaliumpermanganaat en met behulp van de zon.
Ik had een rol wattenschijfjes meegenomen omdat dit voor het oefenen met de firesteel ideaal is, als je de techniek onder de knie hebt kun je verder gaan met houtschaafsel of berkenschors.
Toen ik een tampon tevoorschijn haalde moesten alle kinderen lachen, maar het is een watje wat ook nog eens waterdicht verpakt zit daarom hebben veel bushcrafters er enkele bij in hun survivalkitje.
Ruim een uur lang mochten de kinderen een vuurtje maken met de firesteel, kaliumpermanganaat met glycerine en een enkeling heeft het met de zon geprobeerd.
Intussen liet ik docent Salah met een vuurslag en een stuk vuursteen een vuurtje maken. Deze techniek is al duizenden jaren oud, met een stuk ijzer met een hoog koolstofgehalte sla je tegen een stukje vuursteen aan de vonkjes die hiervan af komen dien je dan op te vangen door een licht ontvlambaar materiaal zoals verkoold katoen. Dit katoen begin te gloeien waarna je de tondelbundel kunt aansteken.
Na het vuur maken was het tijd voor de lunch, en na de lunch zouden we vlotten gaan bouwen.
Alhoewel Salah kenbaar had gemaakt dat wij in de middag vlotten wilde gaan bouwen was er toch een andere groep die 90% van de materialen had gekaapt.
Survival is jezelf aanpassen en met een paar kinderen toch nog zoveel mogelijk palen, jerrycans en touwen weten te bemachtigen om in ieder geval één vlot te kunnen bouwen.
Het was warm weer dus de kinderen waren ineens allemaal naar de vijver op het terrein, dit gaf mij de gelegenheid om al vast te beginnen met het bouwen van het vlot.
Zelf heb ik veel ervaring met het pionieren. Op een gegeven moment ging Salah de kinderen halen zodat ze toch nog even mee konden helpen.
Toen het vlot eenmaal klaar was hebben we hem met de kinderen naar de vijver gebracht, de kinderen maakte er meteen dankbaar gebruik van.
Mijn taak zat erop en ik besloot weer huiswaarts te keren, van de docent kreeg ik te horen dat het vlot wat wij hadden gebouwd het goed heeft gehouden, in tegenstelling tot de vlotten die de andere groep hadden gebouwd. Het heeft ze zelfs veel moeite gekost om mijn pionierwerk weer los te maken.
Van mijn dochter kreeg ik later te horen dat ze het vuur maken en het vlotbouwen/varen het leukste vonden van het hele schoolkamp.
Hoewel ze het niet openlijk toegeeft was ze trots dat haar vader een dagje is komen helpen.
(c) 2007-2022 De laatste woudloper