Van 23 tot en met 25 september 2022 hadden we weer een bushcraftweekend in Borkel en Schaft. Rond half 6 in de middag kwamen Leo en ik (Michel) aan op het kampterrein. Eddy was al enkele uren eerder op het kampterrein aanwezig en had al een groot zeil gespannen zodat we droog en uit de wind konden gaan zitten. Voordat we verder gingen met het inrichten van het kampterrein hebben we eerst onze tent/tarp opgezet.


Deze keer had ik een éénpersoons tentje met een flecktarn camouflagemotief, met natuurlijke kleuren voel ik mezelf één met de natuur. Het tentje is precies groot genoeg voor een volwassenen met een middelgrote rugzak. Tussen de binnen en buitentent zit bij de ingang een strook van 30 centimeter, net voldoende om mijn schoenen en daypack in de nacht neer te zetten.

Nadat ik mijn tentje had opgezet en ingericht was het tijd om het kampterrein verder op te bouwen. Leo onze kok begon aan het inrichten van de keuken en ik begon met het graven van de Hudo. Een Hudo word ook wel eens latrine genoemd. Het is een gat in de grond wat tijdens het verblijf dienst doet als een toilet. Door de uitwerpselen af te dekken met een schepje zand voorkom je dat er een hoop vliegen op af komen. De Hudo graaf je op enige afstand van de tenten, rekening houden dat de wind niet richting het kamp waait. Na het weekend dien je de hudo weer netjes met zand af te werken, en de eventuele grasplaggen weer terug te plaatsen.



Als we met meerder mensen op een kampterrein verblijven richten we vaak de keuken in vlakbij het kampvuur. Met een zeil zorgen we dat we beschut zitten tegen regen en wind. Het was maar goed ook want vanaf vrijdagavond 20:00 tot zaterdagmiddag 14:00 heeft het bijna continu geregend/gemiezerd.

Op het kampterrein hebben we de taken goed verdeeld, zo zorgt onze veldkok Leo er voor dat we warm water hebben voor koffie en thee. Daarnaast verzorgt hij de maaltijden, dit keer heeft hij voor het avondmaal van zaterdag een heerlijk stoofpotje met gebakken aardappelen gemaakt.



Eddy en ik (Michel) zorgen samen voor het brandhout en de verder opbouw van het kamp. Zo vond Leo het niet handig dat de jerrycan met water in het zand stond. Hij vroeg of we hier iets voor konden maken. In het bos vonden we enkele takken, met wat touw hebben we een verhoging voor zijn jerrycan in elkaar gepionierd.





Leo was erg blij met deze oplossing, nadat enkele personen hun handen hadden gewassen stond er een plas met water onder de jerrycan. Ik vond dat we hier een afvoerputje moesten hebben. Met een schep heb ik een kuil gegraven, vervolgens enkele takken erover heen gelegd.


Eddy wilde wat spek verwarmen boven het vuur, bij de kampvuurcirkels hebben we twee gevorkte stokken in de grond gestoken. Tussen deze twee gevorkte stokken hebben we een tak van vers hout gelegd waarover we de dunne speklapjes in de hitte van het vuur hebben gebakken/gerookt.
Voordat je vlees of iets anders over een tak heen legt dien je eerst de schors te verwijderen, doe je dit niet dan kan de vlees van de aanwezige bacteriën een vieze smaak krijgen.







Tijdens het houthakken kregen we het idee om een Zweeds vuur te maken. Er zijn verschillende manieren om een Zweeds vuur te maken. Wij hebben met een slangenboor een gat door het stammetje heen geboord. Vervolgens maken we een sleuf in de grond waar we het stammetje op zetten. Door een vuurtje onder het stammetje te maken zal na enige tijd het stammetje ontvlammen. De trek die hierbij ontstaat zorg dat het stammetje van binnenuit helemaal op zal branden. In de korstte keren heb je een keteltje water aan de kook gebracht.




Tijdens ons verblijf merkte ik de aanwezigheid van een raaf op, best bijzonder aangezien ze tot enkele jaren geleden in Nederland waren uitgeroeid. Goed natuurbeheer waar bij kadavers in de natuur blijven liggen heeft een positieve invloed op het terugkeer van de raaf. Op een gegeven moment zagen Eddy en ik twee raven, wat vermoedelijk dus een broedpaar is. Het is dit jaar al de derde keer dat ik een raaf in Zuidoost Brabant heb waargenomen.
Helaas is het onmogelijk om alle mooie foto’s te plaatsen die Eddy en ik hebben gemaakt. Hieronder nog enkele waarvan ik ze de moeite waard vind om ze met jullie te delen.
Het was weer een gezellig weekend waarin we weer veel skills hebben geüpgrade, ik kijk alweer uit naar het volgende weekendje.







(c) 2022 delaatstewoudloper.nl