Tekenbeten

	Tekenbeten
	Een Teek is een klein spinachtige beestje die vooral in bossen, tuinen, heide en duinen leeft. Ze geven de voorkeur aan struikgewas en hoog gras. De grote van een Teek varieert van een halve millimeter tot enkele millimeters. Het hele jaar door zijn er teken, maar in de maanden mei, juni en juli worden de meeste tekenbeten gemeld. Warmte en een hoge luchtvochtigheid is gunstig voor teken.

Teken zijn parasieten, dat wil zeggen dat ze leven van bloed dat ze opzuigen bij een gastheer (mensen en dieren).

Teken sporen hun gastheren op door het verhoogde koolzuurgehalte in de uitgeademde lucht, lichaamswarmte, verspreiding van geuren, verandering van lichtinval of een combinatie hiervan. Wanneer een dier of mens langs een struik of grasspriet loopt waar een teek opzit, laat de teek zich op het slachtoffer vallen. Eenmaal op het lichaam gaat de teek op zoek naar een lekker warm en vochtig plekje. Dit zijn bv knieholtes, liezen, achter de oren en onder de oksels zijn de favoriete plaatsen van de teek om zich vast te klampen en bloed op te zuigen.

Ongeveer een kwart van alle teken is besmet met de Borrelia burgdorferi bacterie, deze bacterie kan de ziekte van lyme overbrengen. Teken maken in hun levenscyclus gebruik van meerdere gastheren. De Borrelia bacterie leeft oa in herten en in kleine knaagdieren, zoals muizen. Doordat de teek zo’n dier als gastheer heeft, kan het besmet raken met Borrelia. Hierdoor kan de teek de bacterie van de ene gastheer op de andere overbrengen. Ongeveer 25% van de teken is besmet met de Borrelia burgdorferi bacterie, in risicogebieden kan dit zelfs oplopen tot wel 50%. Teken kunnen naast de Borrelia burgdorferi bacterie ook andere bacteriën en virussen overbrengen, die op hun beurt ook weer ander ziektes kunnen veroorzaken.

Het is belangrijk dat een teek of tekenbeet tijdig wordt ontdekt. Een teek kruipt meestal een aantal uren rond om een geschikte plek te vinden. Als de teek zich eenmaal heeft genesteld begint hij zich vol met bloed te zuigen. Dit kan wel 24 tot 78 uur duren. Tegen de tijd dat de teek klaar is met bloed zuigen kan de teek de ziektemakende bacteriën overbrengen. Als de teek binnen 24 uur verwijderd wordt is er nauwelijks gevaar voor een besmetting met de ziekte van lyme.

Het verwijderen van een teek gaat het gemakkelijkst en het veiligst met een teken pincet.

	Pak indien mogelijk de huid vast zodat er een heuveltje ontstaat op de plek waar de teek zich bevind. Houd het tekenpincet tussen duim en wijsvinger vast en plaats het pincet over de kop van de teek.
	Plaats daarbij het teken pincet zo dicht mogelijk op de huid. Let hierbij op dat het lijf van de teek niet tussen het pincet komt.
	Draai voorzichtig met een licht trekkende beweging totdat de teek uit zichzelf loslaat. Ontsmet het wondje met alcohol of jodium. Noteer de datum en de plaats van de tekenbeet, houd deze plek nog gedurende 3 maanden in de gaten

De ziekte van Lyme kan aandoeningen aan gewrichten, huid, zenuwstelsel en het hart veroorzaken. De ziekte doorloopt drie stadiums.

1e stadium: (dagen tot weken na de tekenbeet)

Binnen drie weken na de tekenbeet ontstaat vaak een rode ringvormige plek, die geleidelijk groter wordt. De ring blijft maanden zichtbaar. Let op!!!: de ziekte van Lyme komt ook wel voor zonder deze rode ring.

2e stadium: (weken tot maanden na de tekenbeet)

Enkele weken tot enkele maanden na de tekenbeet kunnen aandoeningen van het zenuwstelsel, de gewrichten en het hart ontstaan. Dit kan leiden tot pijn in de armen of benen, hoofdpijn, dubbel zien en een aangezichtsverlamming, waardoor het ooglid niet meer sluit en de mondhoek hangt. Hartklachten komen zeldzaam voor.

3e stadium: (maanden tot jaren na de tekenbeet)

De neurologische verschijnselen en gewrichtsklachten worden chronisch. De huid van handen onderarmen, onderbenen en voeten kunnen donkerrood tot paars verkleuren. In zeldzame gevallen kan de ziekte van Lyme tot de dood leiden.

Ga als u een van deze symptomen heeft altijd naar uw huisarts die kan u een antibiotica voorschrijven.